De derde week

We zijn de derde week weer goed doorgekomen, ik had niet anders verwacht hoor! Het is hier nog steeds geweldig, en het weer is hier super! Alleen bruin worden doen we niet echt als we stage lopen, maar dat komt wel goed als we weekendjes weggaan.

Vorige week Maandag was mijn eerste stagedag samen met Senna op de ER (eerste hulp). We hadden een ochtenddienst en begonnen om 7uur tot 3uur. We vonden het erg spannend, maar het kwam allemaal goed! Als eerst kregen we vanalles uitgelegd over de opnamens. Rond half 8 kwamen de eerste patiënten al binnen, het waren meestal kindjes die al langer dan 7dagen koorts hadden of veel aan het hoesten waren. Zij komen als eerst naar de eerste hulp omdat de dokterspost hier pas tussen 8 en 9uur opengaat. De mensen hier krijgen al snel een infuus en worden dan vervolgens opgenomen. Deze dag hadden we 13 patiënten, dat zijn er hier heel veel. We hebben een hielprikje kunnen zien bij een kindje van 4 dagen oud, en we hebben gezien hoe ze hier een gebroken schouder gipsen. Allemaal erg leerzaam en leuk om te zien. Na onze ochtenddienst hadden we weer een gezellig lesje Visayan. Na deze les hebben Senna en ik ons snel omgekleed om eens sportief mee te doen met de Zumbales in het ziekenhuis! Haha, erg lachwekkend dat kun je je natuurlijk wel voorstellen!

Op Dinsdag draaide wij onze tweede ochtenddienst, het opstaan ging nu al minder vlotjes dan Maandag maar we waren nog steeds ruim optijd aanwezig. Vandaag mochten en wilde we al meer doen, we mochten de medical checks uitvoeren: het meten van de bloeddruk, temperatuur, ademhaling en de pols. Ook mochten we medicijnen toedienen via het infuus en we mochten intramusculair prikken. Allemaal erg leerzaam om te doen. Rond 1 uur deze dag viel de stroom uit! Wat een hitte, 4uur later hadden we weer elektriciteit, gelukkig maar want zonder airco is het hier heeeel warm. Rond de 37 graden. Er kwam deze dag ook een jongetje binnen met een enorme snee in zijn voet, omdat hij met een mes had gespeeld.. dit was echt interessant om te zien, en ook als je ziet hoe ze er dan mee omgaan.

Op Woensdag ben ik voor het eerst naar de Health centre geweest, hier mocht ik kleine kinderen en baby's vaccineren tegen mazelen, polio en Hepatitis B. In het begin vond ik het heel zielig dat al die kinderen moesten huilen maar na een tijdje was ik eraan gewend. En als de kinderen een vaccinatie hadden gehad kregen ze een ballon en waren sommige al weer helemaal blij! Dat is echt heel leuk om te zien, dat ze zo blij zijn met zoiets kleins. Na het vaccineren ben ik nog even naar de Shoppingmall geweest, hier hadden ze pasta en smeerkaas! Ik helemaal blij natuurlijk, en tot mijn verbazing hadden ze ook nog eens cheesedippers, nou mijn dag kon niet meer stuk!

Donderdag begon de dag met heerlijk een paar uurtjes uitslapen, Senna en ik hadden onze eerste avonddienst van 3uur tot 11uur. Voordat onze dienst begon zijn we gaan overleggen wat nou mooie doelen om ons sponsorgeld aan te geven. Omdat ze hier geen gordijnen bij de bedden hebben hangen en de mensen dus bijna geen privacy hebben, Leek het ons een goed idee om gordijnen op te gaan hangen. In overleg met Ruben (de baas van het ziekenhuis) hebben we besloten om ze alleen op te hangen in de ER (eerste hulp) en SC (kinderafdeling) om te kijken of er gebruik van wordt gemaakt door de medewerkers. Daarna begon onze avonddienst alweer. In deze avonddienst mochten we infusen prikken, en is het ons ook gelukt! helemaal blij en trots liepen wij over de afdeling, haha! Daarna kwam er nog een man binnen die een motorongeluk had gehad, zijn hand moest geopereerd worden en Senna en ik mochten assisteren. Nadat Senna het hechtdraad aan de arts gaf, ging ze ergens anders staan om de operatie beter te kunnen zien. Op dat moment zie ik Senna op haar hoofd krabben en roept ze ieeeeeh!! Wat bleek haha, er zat een mierennest in het plafon en alle mieren vielen met bosjes naar beneden. Iedereen inclusief patiënt moest natuurlijk heel hard lachen! En wat nou het mooiste is van deze cultuur is dat als de mieren op het sterieleveld lopen dan zeggen ze: They want to work. Het maakt allemaal niks uit!

Aan het einde van onze avonddienst kwam er nog met spoed een man binnen, ze wisten niet precies wat er aan de hand was en dit ziekenhuis is ook niet in staat om zo iemand dan te helpen dus ze worden gestabiliseerd en verder vervoert naar het grote ziekenhuis in Davao. Achteraf bleek dat deze man een herseninfectie had. Verder hebben we niks meer van de man gehoord, dus we weten niet hoe het verder is afgelopen.

Op Vrijdag gingen we alweer op onze tweede medical mission, alleen deze keer gingen we naar de mensen in de bergen. Rond 9uur vertrokken we samen met de HAN studenten die hier zijn en een paar medewerkers van het ziekenhuis naar de bergen. De rit naar de bergen duurde ongeveer 1, 5uur. De weg er naar toe was super mooi, met uitzicht op de bergen en muziek in mijn oren genoot ik met volle teugen van dit super mooie land! Eenmaal aangekomen bij het huisje waar we ook een overnachting hadden, konden we nog eventjes snel onze spullen uitpakken en daarna gelijk op naar de medical mission. De medical mission was op een overdekt basketbalveld, we deelde medicijnen en eten uit. De kindjes die in de bergen woonde waren erg bang voor ons, maar ook heel blij want zij hadden we zin in lekker eten. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoe blij de kindjes waren met kleine dingen zoals hun medicijnen. Ze deden alsof het poppetjes waren en speelde met z'n alle. Na de medical mission zijn we lekker naar huis gegaan want het was erg fris in de bergen. Ik had voor het eerst kippenvel bij de medical mission. Deze avond gingen we lekker barbecuen en hebben we een feestje gehad. Het was erg gezellig met z'n alle, zo leer je de medewerkers van het ziekenhuis echt goed kennen! We hebben lekker gedanst en rum gedronken, niet te veel want in de rum hier zit 50% alcohol dus dan weet je het wel! haha.

Op zaterdag mochten we lekker uitslapen van Ruben. Rond 10uur zijn we gaan ontbijten en moesten we onze spullen weer inpakken om terug naat huis te gaan. Maar voordat we gingen zijn we nog naar een mooi uitkijkpunt geweest, hier kon je de bergen bekijken. Daarna zijn we met een shuttle naar de waterval gebracht, hier konden we zwemmen, maar het water was zo koud dat ik het deze keer maar oversloeg, haha! Eenmaal aangekomen in het huisje hebben we met de groep de tickets voor het weekendje Bohol geboekt. Toen ik 's avonds zat te wachten tot de wifi het weer deed omdat ik graag met mama wilde skypen omdat mama jarig was, zagen we een puffende vrouw binnen komen met een dikke zwangerschapsbuik. Evi en ik vroegen aan de medewerkers op de ER of deze vrouw nu ging bevallen. En ja hoor wij hadden geluk, we moesten snel andere slippers aantrekken en rennen naar de dilivery room. We waren net optijd, we zagen het hoofdje al en binnen 5min was het kindje eral. Het was een super mooi meisje, de naam weten we nog niet want dat wordt later bepaald, dat is hier heel normaal. Verder was het een snelle en zware bevalling voor moeder maar ze voelde zich goed! Ook met het kindje ging het goed! We mochten er nog even mee op de foto en daarna mocht mama met haar kindje naar de afdeling. Wat een mooie ervaring, en wat een mooi moment!

Gister zijn we met z'n alle naar het crocodilepark geweest, dit was een soort dierentuin met heel veel slangen en natuurlijk krokodillen. We mochten heel dicht bij de tijgers in een kooi, maar dat was best eng omdat ze de tijgers hier een beetje opfokken.. en dan wil ik liever op een afstandje staan. Toen we terug kwamen heb ik samen met Senna en Roos de tickets naar Palawan geboekt. Hier gaan wij na onze stage nog heerlijk 10 dagen genieten van dit mooie land.

Vandaag begon mijn stage alweer, we hadden een avonddienst en stonden op de SA, dit is een afdeling voor volwassenen en zwangerevrouwen. We mochten al gelijk de vitale functies meten en meekijken met een huidtest, dat doen ze hier altijd voordat je antibiotica krijgt. Ze testen dan of je allergische bent voor de antibiotica. Rond half 5 kregen we te horen dat we mee mochten kijken met een operatie. Het verwijderen van de blindedarm. Als eerst moesten we ons omkleden en kregen we een groen pak met een mondkapje en een haarnetje. De operatie was super interessant om te zien, ze hebben er 2, 5 overgedaan. Na de operatie ben ik gezellig iets gaan eten met Evi, Senna en Moniek bij een restaurantje hier op de hoek, heerlijk zo'n sandwich!

Morgen heb ik samen met Senna weer een avonddienst op de SA, ik ben benieuwd wat deze dag ons gaat brengen!

heel veel liefs vanuit de Filipijnen!

X Jolein